M. Nazmi Değirmenci


Çocuklar için bayram şekeri


Farkında olmadan yaptığımız bayram yanlış­lıklarından biriside bayram şekerleri, Bayram arifesinde evlerden verilen bayram siparişlerinden biride ? çocuklar için şeker al?. Görünen çocukla­rın ayrıcalıklı olduğudur, ilk bakışta öyle anlaşılır. Aslında öyle de olmalıdır. Ama nerde, çocuklar bayramların neşesi, gülü, goncası, kokusu, neşve­sidir. Bayramlar çocuklar için daha özel, daha he­yecanlıdır, çocuklar bayramı daha fazla hak ederler. Uygulamaya bakın bayramda evlere iki tür şeker alınır, biri misafir şekeri, diğeri çocuk şekeri, ço­cuk şekerleri ucuzdur, kalitesi düşüktür. Neden çocuklara adi şeker alırız, herkesin göz bebeği evlatlarına bayramlık diye dağıtırız. Büyüklere çi­kolata, çocuklara adi şeker doğrumu, her şeyimiz riya, gösteriş, bayramlarımızda, seyranlarımızda hep desinler. İşin özünde değiliz sözündeyiz. Ne­den en iyisini, bütün samimiyetiyle kapımıza gelip, bayramımızı kutlayan çocuklara vermeyiz. Neden büyükleri misafir odasına alırız ağırlarız da çocuk­ları kapıdan gönderiz. Çocuklar misafir değil mi? Adet mi, görgümü, alışkanlık mı, ne olursa olsun gelin bu yanlışlığı düzeltelim bayramlarda evimiz­de ucuz pahalı tek şekerimiz olsun büyüğe de kü­çüğe de ondan verilsin hatta daha iyisi çocukların olsun. Çocuklar bizim her şeyimiz. Kapımıza gelen her çocuk emanettir, bereketi bol, saf gönüllü misa­firdir. Çocukluğumda hatırlarım üzüm, dut, kınalı şeker dağıtılırdı ama leblebi ve kâğıtlı şeker veren evler bütün çocukların dilinde olurdu, kâğıtlı şeke­rin hatırına o eve birkaç kez bayramcı giderdik ka­pıdaki ev sahibi bizi tanır ama gönlümüzü kırmaz tekrar tekrar hediyemizi verirdi. Bugün hepimizin bunun gibi seçicilikte bir anısı vardır. Nerde eski bayramlar der başlarız anlatmaya ama rutin olanı değil farklı olanı anlatırız bu farkın en unutulma­zı çocukların gittikleri kapıda gördükleri değerdir. Televizyonda bir programda Eski milli eğitim ba­kanlarından Vehbi Dinçerler in hayatı anlatılıyordu Vehbi beyi annesine sordular. O kadar önemli bir cevap verdi ki bütün annelere, babalara ve eği­timcilere ders olmalıdır. Diyordu ki. Ben Vehbi yi çocukluğundan beridir hep büyümüş bir adam gibi gördüm, öyle konuştum, sözlerini öyle değerlendir­dim. Bu gün bakan oldu verdiğim değerde değişen bir şey yok. Zaten öncesinde de benden bakan gibi değer görüyordu der.

Kişilik gelişiminde önemli bir faktör çocukların çevreden gördüğü sevgi, ilgi ve değerdir. Çocukla­ra kimlik kazandırır. Çocuklar, iyi kötü hiçbir şeyi unutmazlar hele verilen değeri asla o masum yü­reklere bir verir bin alırsınız. Çocukluğumda bana gülen yüzleri hiç unutmam. Öğretmen okulu birin­ci sınıfındayım ne zaman gelsem Darende nin eski öğretmenlerinden rahmetli Hamit Taşpolat, bana hep öğretmenim der beni öğretmen gibi görürdü, çok mutlu olurdum, hep rahmet okurum mekânı cennet olsun.

Bir komşum bayramda çocuklar için balık kra­ker, kek, almış çocuklara dağıtıyor bir gelen bir daha geliyor. Onun kapısı bayram yeri, bizim eve gelen çocuk yok.

Muhabbeti artıran hediye, illaki maddi bir şey olmaya bilir, bir selamda bir tebessüm de hediyedir. Önemli olan gönülden verebilmedir.